Veelbegaafd Ontwikkelruimte met Lode Arts

Lees de podcast

Peter van den Heuvel, partner van Veelbegaafd gaat in gesprek met Lode Arts die in de Ontwikkelruimte van Stichting Veelbegaafd met Els van Noorduijn leert en ontwikkelt.

[Intromuziekje

Lode: Ik denk ook dat de meeste succesvolle mensen, die kunnen ook meerdere dingen heel goed.]

 

Peter: Welkom bij de PodPastFuture. Ik zit vandaag met Lode Arts. En Lode zit in een traject samen met Els van Noorduijn van Stichting Veelbegaafd. En ik ben Peter van den Heuvel, partner van Stichting Veelbegaafd. En wij gaan een leer-ontwikkelgesprek hebben. Dus ik ben heel erg benieuwd, Lode, als jij de luisteraars iets moet vertellen of kan vertellen over wat je doet met Els en iets over jezelf daarmee.

Lode: Ja, dankjewel Peter. Dankjewel dat ik hier mag zijn. Leuke ervaring. Mijn naam is Lode Arts. Ik kom uit Amsterdam, 20 jaar. Ik werk eigenlijk met Els, zij is eigenlijk mijn mentale, maar ook fysieke coach. Nu heeft ze me ook geïntroduceerd aan dit Veelbegaafd traject. Dus ja, dat is heel leerzaam en ik heb zin om ermee te beginnen.

Peter: Laten we daar eens wat in gaan verkennen, want een leer- en ontwikkelgesprek is eigenlijk een exploratie. We gaan de ‘past’, het heet de pod, past, future, dus we gaan het verleden verkennen van ja, wat heb jij daarin ontwikkeld, geleerd, et cetera. Maar we gaan ook vooruitkijken. Waar zou je op willen vooruitkijken?

Lode: Ja, ik denk toch op volgend jaar. Het is nu het eind van het jaar, dus een mooi reflectiemoment om dan de volgende doelen weer op te stellen voor wat ik wil bereiken volgend jaar.

Peter: Mooi. En hoe reflecteer jij? Wat doe je dan? Of hoe ziet dat eruit?

Lode: Nou ja, ik heb veel training gehad op hoe ik dat moet doen, met reflecteren. Dus ja, dat gaat steeds beter. Maar ja, ik kijk vaak eerst gewoon naar de goede dingen. Ja, en dan toch ook wel. Ik ben toch wel een optimistische denker. Maar ik ben ook heel perfectionistisch. Dus ja, alle kleine dingen die toch niet helemaal goed zijn gegaan, daar blijf ik soms wel eens op hangen. Maar ik denk dat het ook belangrijk is: wat kun je daar aan veranderen waardoor dat volgende keer wel goed gaat. En dat dat belangrijk is.

Peter: En nou ben jij ijshockeyer of in Amerika is dat gewoon hockey, dat is daar de standaard. En als jij op het ijs staat, dan doe je fantastische dingen. Daar ga ik zo maar eventjes van uit. En dan maak je ook allerlei keuzes in het moment. Hoe ziet dat eruit?

Lode: Ja, het gaat gewoon heel erg snel, dus je hebt eigenlijk een shift, dus dat is eigenlijk 40-45 seconden waar je gewoon echt 100-110 procent voluit gaat. Dus ja, het is echt van 0 naar 100 de hele tijd, dan ga je weer de bank op. En dus je hebt echt 3-4 lijnen in het team, dus het draait heel snel door. Dus ja, je hebt gewoon die 40, 45 seconden om echt gewoon alles te doen wat je wilt doen. Dus heel snel, ja, probeer je goals te scoren natuurlijk. Maar dan als je van het ijs afkomt, dan moet je gelijk weer heel snel reflecteren en dan doorgaan naar die volgende shift. Ja, dus zo werkt het een beetje.

Peter: En als je dan op de bank zit en je kijkt door die wand heen, doorzichtige wand, en je kijkt naar dat spel, hoe bereid je dan voor op het moment dat je het ijs weer opstaat?

Lode: Ja, onze coach zegt dat altijd mooi. Je moet een soort goudvisgeheugen hebben. Dus 7 seconden en dan moet het weer weg zijn. Dus ook als je een hele goede shift hebt gehad, dat is mooi. Maar je moet niet te hoog en niet te laag zitten. Je moet echt heel stabiel mentaal staan. Dus als je een goede shift hebt, dat is mooi. Dan moet je meepakken wat ging er goed, wat wil je de volgende shift weer doen. En als het een wat mindere shift is, dan moet je gewoon eigenlijk het meeste vergeten. En gewoon die nieuwe shift helemaal nieuw erin gaan. En gewoon proberen weer goede dingen te doen.

Peter: Mooie term, goudvisgeheugen, zeven seconden. En dat betekent ook dat het een hele dynamische omgeving is. En je dus heel snel moet inspelen op… Dat is een kwaliteit volgens mij. Want als je heel goed kan inspelen op situaties, dan neem je iets mee, dus alle kwaliteiten die je hebt, naar dat moment toe. En dan ga je spelen. En dan moet je inspelen op alles en iedereen wat zich daar beweegt. Hoe werkt dat bij jou?

Lode: Ja, ik denk wel dat ik een sneller denker ben. Dus ik zie wel heel veel. En je hebt dus vijf spelers, drie aanvallers, twee verdedigers. Ik sta eigenlijk in het middenvoor. Dus dat is eigenlijk, we noemen dat de center. Dus die doet eigenlijk alles, verdedigen, aanvallen. Dus dan ben je echt het midden van het spel. Dus dat is voor mij denk ik wel een goede positie. Ja, ik hou van bewegen. Ik ben altijd in beweging. Ik hou niet van stil te staan op het ijs. Ja, het gaat gewoon heel snel. Dus ja, je moet altijd dat overzicht bewaren. Je moet er ook uitkijken, want het is heel fysiek. Dus als je een keertje te langzaam bent, dan kan er wel eens iemand tegen je aan beuken. Ja, dat is wel voor mij denk ik een hele goede sport. Ik heb ook andere dingen geprobeerd, maar dat was toch niet snel genoeg, denk ik.

Peter: En hoe ben je op die positie terechtgekomen?

Lode: Ik stond altijd meer aan de buitenkant. Maar ja, dan dacht ik toch, ik sta toch te veel stil. Ik kan meer. Dus ja, ik had gewoon met coaches gepraat van mag ik gewoon in het midden? Ik wil dat gaan proberen en ik denk dat ik dat goed kan. Dus dan gaven ze mij dat vertrouwen en dan ging dat gewoon goed. Dus dan uiteindelijk bleef ik daar.

Peter: En dan zeg je, dan gaven ze mij dat vertrouwen. Wat denk jij dat zij in jou gezien hebben dat jij dat vertrouwen waard bent?

Lode: Nou ja, ik denk dat ik gewoon allround wel goed ben. Ik vind het fijn om alle gebieden gewoon uit te steken. Ik ben echt, zoals ik zei, een perfectionist. Dus ik wil gewoon alles goed doen. Ik denk dat dat voor deze positie gewoon heel belangrijk is. En er zijn niet heel veel spelers die dat kunnen. Dus daarom is het toch beter voor mij om dan daar te staan.

Peter: En nou zeg je dat er niet zo heel veel mensen dat kunnen. Dus ik ken dat die coaches dat in jou gezien nog voordat je er stond. Wat hebben ze dan in jou gezien… Want allround is zo’n groot containerbegrip. Die is allround, ja dan kun je hem overal plaatsen. Maar ik denk dat er meer is. Wat hebben ze aan jou gezien?

Lode: Nou ja, voor een soort term, ja. Ik kan ook gewoon heel goed aanvallen. Ik ben echt aanvallend gericht. Dus ik wil gewoon goals scoren. En ik zie heel goed waar iedereen staat. Dus hele snelle passen. En die gaan ook altijd gewoon van de stick op de stick. Dus ja, gewoon dat je eigenlijk de verdedigers van de andere team, dat je die gewoon het bos in stuurt, omdat ze gewoon geen idee hebben waar je bent. Ik hou ervan om echt als een soort slang door dat veld heen te gaan. Dat je opeens ergens opduikt. En een beetje dolt met het andere team. Maar ja, verdedigend ben ik ook sterk. Want ik weet, ik kan goed aanzien komen wat er gebeurt. Dus ik weet gelijk van, die gaat daar naartoe. Dan gaat die wel daar naartoe. En dan pak je gewoon die stik op en dan pak je die pass af. En dan heb je gelijk weer een kans om zelf te scoren. Dus ik denk dat dat wel een van mijn talenten is.

Peter: En heb je ze ook wel eens gevraagd: Waarom heb je me die positie gegeven?

Lode: Nee, niet echt. Ik ben met hockey toch wel heel zelfverzekerd. Als ik op dat ijs sta, dan weet ik gewoon, dit is mijn plek, dit kan ik. Dus dan twijfel ik ook aan niks. En als de coaches dat nog niet doorhebben,

Lode: dan laat ik ze dat gewoon weten. Laat ik dat merken dat ik dat wel kan. En dan zien ze dat ook.

Peter: Dat klinkt, hoe zou ik dat zeggen? Dus je hebt een hele grote zekerheid. En hoe voelt dat in je lijf?

Lode: Ja, is toch wel sterk. Normaal gezien ben ik toch wat, ja, gewoon in het normale leven, ik ben wel zelfverzekerd, maar niet zo erg als op hockey. Maar het is ook wel echt, het is een passie. Ik doe het al zo lang en zo vaak. Ik denk dat dat ook help als je zo vaak iets doet. Je bent niet comfortabel, maar je bent wel, ja, je hebt wel zelf zekerheid dat je toch met jouw vaardigheden dat gewoon kan. Dat je dat gewoon hebt laten zien al.

Peter: En dan heb je een aantal leertheorieën en een ervan is oefening baart kunst. Dus het gaat helemaal niet over dat het meteen perfect is. Maar nadat je dat tien keer geprobeerd hebt, een situatie of iets wat je wil uitvoeren, dat het steeds dichter bij dat perfecte puntje komt. Dus ‘practice makes perfect’ volgens mij in het Engels. Dus jij durft dan dus wel op de een of andere manier iets in te gaan. Jij denkt dat je het wel kan. Bijna een Pipi Langkous-achtig. Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan. En vervolgens scha je het doen en dan ontstaat er iets, waardoor je er ook beter in wordt, dat beter worden. En als je dan echt een volgende stap wil maken, want dit is comfortabel, dit kan je, dat word je ook toevertrouwd. Wat is dan in hockey voor jou een volgende stap?

Lode: Nou, ik denk ja, op het volgende niveau is het ook een heel ander spel. Dus dat is echt veel meer voor het team. Nu is het echt wel, ja, je wilt jezelf, ja, soort van zichtbaar maken voor de coaches van het volgende niveau. Dus die komen vaak kijken en dan wil je toch altijd uitblinken. Omdat, ja, dat is puur individueel. Dus ja, ze pakken gewoon een aantal spelers voor hun team. Dus daar wil je gewoon gaan bij horen. Maar als je dan bij zo’n universiteit zit, dan gaat het echt puur om het team. Dus het team moet winnen. Dus dan speel je ook heel anders. Dus ja, het ligt eraan wat voor wedstrijd het is. Maar als het een belangrijke wedstrijd is, dan wordt het toch meer een soort verdedigend spelen. Gewoon niet verliezen in plaats van het willen winnen. Dus ja, dat is ook wel de volgende stap om toch meer volwassen te worden in het spel. Dat is ook een stuk fysieker, een stuk sneller nog. Dus ja, dat is echt wel de vervolgstap om daar op die manier zo te spelen.

Peter: En dan heb je het over spelen, maar dat kun je op heel veel verschillende manieren doen. En nou gaf je in het voorgesprek een voorbeeld van een coach die zo fantastisch op het ijs beweegt. Wat zie je in hem?

Lode: Ja, gewoon echt de passie. Als hij op het ijs staat en altijd een glimlach. En die doet dat gewoon elke dag zoveel uren. En die is gewoon zo blij dat hij ook mensen dat kan leren. Dat is wel echt iets wat ik echt heb gezien. Wat sowieso heel erg helpt. Want ik denk als je iets doet, dan moet je het ook echt leuk vinden. Anders komt die passie er nooit uit. Dan kun je nooit echt een meester worden van je vak.

Peter: En dat is denk ik ook een beetje de basis die Els meegeeft. Dat is plezier hebben. Wel ergens voor gaan. Dat is niet alleen maar leuk en lachen. Want daar wil je de wedstrijd niet mee. Maar het hele proces, het hele spel. Dus er naartoe werken. Dat heeft wel een soort van lichtheid en zoals je dat noemt, een passie nodig. Wat daarvan afstraalt. Maar dat heb je. Nou, dus de vraag van als je dat volgende niveau wil halen, zoals je dat net schetste, wat is daarvoor nodig, denk je?

Lode: Ja, ik denk toch, het meeste bij mij is het wel mentaal. Ik ben nu hard met Els aan het trainen, ook voor gewoon die fysieke ontwikkeling. Dus dat gaat redelijk goed. Maar ja, uiteindelijk is het toch het meeste, bij ijshockey zeggen ze altijd: het is echt wel 70% mentaal, 2% talent en 28% fysiek. Dus dat mentale stuk, dat is echt wel waar je aan moet werken. Hoe ga je om met een slechte shift of bijvoorbeeld in die tribune staan dat andere spelers gewoon die plek hebben, oudere spelers, blessures, al dat soort dingen, dat is toch wel moeilijk om soms mee te dealen. Zeker voor mij omdat het zo’n grote passie is. Als het zo’n groot deel uit je leven opeens helemaal verandert, dan is dat toch wel moeilijk om mee om te gaan. Dus ik denk dat daar zit wel het meeste leren de ontwikkeling.

 

Peter: En dan klinkt dat als een heel groot ding. Dat een groot deel van je leven, alle passie zit daarin. En als je dat even terugbrengt naar die 7 seconden vissenkom-mindset als het ware. Want dan is het heel dichtbij. Hoe kijk je er dan naar?

Lode: Ja, het is lastig. Met grote dingen natuurlijk om het een beetje te vergeten. Want dat komt altijd weer terug. Maar ik denk als je, ja, vaak genoeg toch denkt, ja dat komt goed. Er zijn ook andere dingen natuurlijk. Ik denk niet dat er altijd één passie is die je echt hebt. Ik bedoel, voor mij is dit wel mijn favoriete dingen gewoon in het leven om te doen. Maar ik wil graag ook andere dingen in mijn leven doen. Ik denk ook dat de meeste succesvolle mensen, die kunnen ook meerdere dingen heel goed. Dus belangrijke mensen bij grote bedrijven, die hebben altijd meerdere passies. En ik denk daarom heb je toch een soort bredere blik op het leven. Dus dan… kun je dat toch wel bij elkaar eigenlijk toepassen. Dus andere dingen die pas je weer toe. En dan kijk je niet zo heel dicht op iets. En dan word je niet echt geobsedeerd. Waardoor het zo’n grote invloed heeft op jouw mentale staat eigenlijk.

Peter: Dat klinkt goed. Als oud-schaatstrainer herken ik dat. En voor sommige pupillen was het gewoon te groot of te belangrijk. En als trainer was het de grootste uitdaging om eigenlijk naar een Nederlands kampioenschap toe te werken. Terwijl ze selectiewedstrijd na selectiewedstrijd verloren. Terwijl ze dachten van ja, dit ga ik gewoon winnen. Ik sta in één keer op het NK. En vervolgens moet je toch dat vertrouwen zien te houden met het idee van ja, maar je bent in training. Je bent aan het opbouwen. En de rest is nu aan het presteren, maar ja, die moeten straks nog. Dus wij gaan voor dat NK. Vertrouwen. En als ze er al allemaal staan. Ja, dan is dat fantastisch natuurlijk. Natuurlijk, maar dat is wel een vertrouwenskwestie, zal ik maar zeggen. Garanties zijn er niet, maar je moet wel door blijven bouwen en op het juiste moment de keuze maken: oké, en nou ga ik even gas terugnemen en dan gaan we voor die ene prestatie of voor de selectie of voor het NK. Dus dat herken ik. Ik moet er niet te geobsedeerd of helemaal niet geobsedeerd door raken. Maar wel, ik wou zeggen, dat is niet een Nederlands woord, bevlamd, begeisterd.

Peter: Nou zei je net van, eigenlijk wil ik ook nog meer. Want dat is ook waar veelbegaafd natuurlijk over staat. Veelbegaafd gaat erover dat iedereen op zich meerdere begaafdheden heeft. En dat op een bepaalde niveau, een bepaalde kwaliteit kan brengen. En jij kan op veel verschillende niveaus en je wil op een aantal punten op een hoog niveau presteren. Wat zijn die verschillende dingen die je wil doen waarop je op een hoog niveau wil presteren?

Lode: Een van mijn dromen is ook wel gewoon een eigen bedrijf opzetten. Dus echt weer de andere kant op. Ik denk dat sporten sowieso wel bij helpt met gewoon discipline, teamwork, al dat soort aspecten. Die leer je gewoon heel veel van die sportwereld. Ook met druk, met tegenslagen omgaan. Ja, dat is toch al een beetje in de businesswereld. Dat is wel echt mijn interesse ook. En daar heb ik ook wel zin in. Want natuurlijk ook met sport. Uiteindelijk zegt je lichaam het is genoeg. 35, 40 jaar, dan moet je toch nog wat anders doen met je leven. Want je kunt niet gewoon niks doen. Dus ik denk dat het ook belangrijk is om daar ook mee bezig te zijn. Een soort ander pad weer.

Lode: En die kun je dan bij elkaar natuurlijk combineren. En daar leer je weer van.

Peter: En nou zeg je dat is eigenlijk een andere kant op. Dus je ziet dat als twee gescheiden paden. De ene sport en dan iets daarna of iets op die manier. Waarom zie je het op die manier?

Lode: Ja, voor mij sport toch wel een apart vak. Dat is echt een hele unieke wereld is dat. Hoe mensen met elkaar omgaan, dat heb ik eigenlijk nog nergens echt gezien. Ik denk dat het ook wel een lastige wereld is. Maar ja, er zijn natuurlijk verschillende vakken die gewoon allemaal anders zijn. Maar sport is wel voor mij echt wel heel apart. Dus dat blijft altijd wel alleen staan.

Peter: Wat ik herken van mijn schaatsselecties is dat als je ergens voor wil gaan, dat punt op de horizon van het Nederlandse kampioenschap bijvoorbeeld, of internationale wedstrijden, dan moet je daarvoor gaan. Maar de pupillen die ik had, die gingen ook nog naar school. Dat doe jij ook. Dus er zijn dingen die parallel lopen of samen opgaan als het ware. En misschien is dat net als in relaties. Als het een te ver vooruit loopt of de ander blijft te ver achter. Dat is maar net hoe je het bekijkt. Ja, dan loopt zo’n relatie scheef. Dat is in jezelf natuurlijk ook. Nou, doe jij ook studeren in Amerika? Daar heb je colleges volgens mij. Hoe gaat dat samen op?

Lode: Ja, dus nu doe ik eigenlijk, ik doe een Nederlandse universiteit online, bedrijfskunde. Dus ja, met de open universiteit kun je gewoon zelf de klassen kiezen, dus het is heel flexibel. Want ja, ik heb natuurlijk tijdsverschil, al dat soort dingen. Dus als ik een normale Nederlandse studie moest volgen, dan ging dat niet. Maar in Amerika, ja, voor ijshockey vinden ze het belangrijk dat je fysiek gewoon wel volwassen bent. Dus voordat je echt naar de universiteit daar met hockey gaat, want het gaat echt samen daar, dan wisten ze dat eigenlijk de spelers iets ouder zijn. Dus dat is dan voor volgend jaar de stap. Ja, dus dat vind ik wel heel fijn aan Amerika. Dat gaat echt heel gepaard, school en sport. Dus ja, de sport zit echt bij de school in. Iedereen is er ook heel blij om. Iedereen draagt ook de kleding van de sportteams. Dus dat vind ik wel heel cool. Ja, sport zit gewoon echt in de cultuur. Maar ze vinden het ook heel belangrijk dat je cijfers ook goed zijn. Dus in Amerika, als je op zo’n sportteam zit en je cijfers zijn niet goed genoeg, dan mag je ook niet meer spelen. Dus ja, je moet ook goed in de school blijven willen.

Peter: Nou hou ik ervan om, maar dat is persoonlijk, om allerlei dingen door elkaar heen te doen. Ik heb allerlei projecten, je kan zo gek niet bedenken. En ik vind dat allemaal, zeg maar, voor mij is het één rode draad. En voor de buitenwereld is het, het komt niet bij elkaar. Je kan zo gek niet verzinnen, het komt daar niet bij elkaar. Maar die rode draad zit erin, is dat ik iets leer, iets ontwikkelt en dat heeft waarde. Dat kan ik verkopen en dan heb ik business, dat is even de praktische kant ervan en ik heb een leuk leven, wat ik doe, dat en dat en dat, wat ik leuk vind, dus in die zin zou ik je willen uitdagen nu, even vooruitkijkend, en dan geef ik je als uitdaging mee om niet alleen hockey te doen maar ook je studie en er een bedrijf naast te hebben, hoe zou dat eruit zien?

Lode: Ja, ik denk dat dat wel lastig… Nou, ik denk dat het wel zou kunnen, ja. Ik denk dat het goed is om je focus soms gewoon te verleggen en weet compleet nieuws te doen. Ja, ik denk dat dat ook wel… Ja, ik ben gewoon best wel snel verveeld. Dus ik denk dat het ook leuk voor mij zou zijn om steeds nieuwe uitdagingen te krijgen. Dan ben je altijd gewoon bezig. En dan zit je niet in hetzelfde milieu de hele tijd.

Peter: En als je dat zou doen, dus ‘picture this’, gewoon even de verbeelding aanzetten. Ik vraag studenten, want ik geef ook les aan de hogeschool, studenten Rechten, of meer in de creatieve kant, of de businesskant, en dan vraagt ik ze wel eens: hoeveel wil je later verdienen? En dan is het antwoord vaak: ja, hangt er vanaf wat voor een baan ik kan krijgen. Ik zeg dan, als je dat nou in vier uur per week kan verdienen, is dat ook goed? Nou, daar is nog nooit over nagedacht. Dus het is vaak ook een mindset om iets op te zetten waar ze zelf heel gelukkig van worden. Waar geld voor te vragen is en waar je een inkomen van kan krijgen. En dat heeft dus te maken met hoe je jezelf positioneert in een omgeving. Want in bepaalde omgevingen is dat wat jij doet helemaal niets waard. Ik denk nou, leuk jongen, doe je ding. Maar er zijn omgevingen waarin dat heel veel waard is dus dan is het alleen maar, business wise ook handig, ontdekken waar dat heel veel waard is. Waar, in welke omgeving zou dat zijn waar Lode Arts met zijn ding, enorm veel waard is, wat is dat?

Lode: Ja ik denk toch wel sales, sales die sectie dat dat voor mij eh ja, dat ik daar wel veel waard ben. Ik denk dat dat wel ook een van mijn interesses is. Ik vind het leuk om mensen te overtuigen en ze ook mee te slepen in wat ik denk dat gewoon goed voor ze zou zijn. Dus ik denk dat ik wel goede meningen over mensen kan hebben. Ik kan snel een beeld van mensen krijgen van hoe ze denken, hoe ze werken. Dus ik denk dat die sectie wel voor mij belangrijk zou kunnen zijn.

Peter: Check, dus je kan makkelijk snel mensen inschatten. Je hebt zelf ook wel de bravoure om het maar zo te zeggen, om het dan te verkopen. Is dat ook wat jij gebruikt in jouw teamsport? Want het is een teamsport.

Lode: Ja, ik ben wel een leider op het ijs. Dus ik vind het belangrijk dat iedereen gewoon een hoge standaard heeft. Maar ik verwacht niet van andere mensen wat ik niet van mezelf zou verwachten. Maar mijn eigen standaard is wel hoog. Dus ja, ik ben wel een harde spelers zelfs dan. En ik kan ook wel even rond schreeuwen als ik het niet goed genoeg vind. Dan zeg ik gewoon tegen de coach van geef mij dat poortje maar. Ik laat het wel even zien. Dus ik vind het ook belangrijk dat mensen ook nadenken over wat ze aan het doen zijn. En dat ze bijvoorbeeld niet trainen om te trainen, maar trainen om beter te worden in een bepaald ding. Want soms heb je mensen die trainen gewoon die doen de oefening, maar die denken eigenlijk helemaal niet van wat gaat dit doen in een wedstrijd? Wat heeft dit voor…, wat is hier het doel van? Dus ik denk dat dat ook belangrijk is en daarvoor dat het gewoon een goede leider kan zijn en dat kan uitleggen aan mensen. En zeggen waarom is dit belangrijk? En dit is gewoon nodig om bijvoorbeeld competitie te winnen, kampioenschap, play-offs, dat is ja, dat is allemaal toch wel belangrijk.

Peter: Dus er zit perspectief in, zo moet je zeggen. Dat is volgens mij wit aardig voor ogen. Een eigen onderneming. Met?

Lode: Ja, ik weet nog niet wat. Maar ja, dat is wel… Ja, ik vind de tech heel interessant. Dus ja, tech verkopen, software verkopen en zoiets. Ja, dat heeft mijn oom ook lang gedaan. Dus ja, ik kom echt uit een ondernemersfamilie. Dus ik heb wel veel voorbeelden. En ik zie wel hoe ze dat doen. Dus dat heeft ook wel geholpen. Dan heb je toch een beter beeld van wat komt er allemaal bij kijken. Dus ja, dat is wel voor mij heel interessant.

Peter: Tof. Nou tech natuurlijk een heel breed ding. Heb je nog specifieke interesses?

Lode: Vooral echt apps of dingen wat het leven veel makkelijker maakt. Maar gewoon hele simpele dingen die eigenlijk iedereen kan begrijpen. Maar toch niet over nadenkt totdat ze er eigenlijk zijn. Dat is wel mijn… Ik vind dat toch wel interessant. Hoe sommige dingen opeens te zijn. En dan denkt iedereen, ja, nou wat handig. Maar voordat het eigenlijk er is, heeft niemand er over nagedacht. Dus ja, echt de eerste zijn. Dat is van mijn doel. De eerste zijn die iets bedenkt. Dat het echt heel origineel is. Maar toch heel handig en heel makkelijk eigenlijk.

Peter: En dat je eigenlijk denkt van waarom had ik dit niet eerder? Dit maakt het leven zoveel leuker en mooier. Mooi. Want we kijken terug en we kijken vooruit. Volgens mij, als ik jou zo hoor, heb je toch wel een beeld van welke kant dat op gaat. Is er dan nog iets te wensen over?

Lode: Je weet natuurlijk nooit echt wat er gaat gebeuren. Er kunnen altijd weer nieuwe dingen erbij komen. En ja, met sport kun je nooit echt weten wat er komt. Want het kan altijd in één keer klaar zijn of kan er weer iets veranderen. Dus ik sta er wel open in. Ja, ik heb wel verwachtingen, maar ik ben ook wel flexibel in wat ik denk, wat er kan gebeuren. Ik heb me niet echt vast gepind op één doel. Want ik weet, als dat er niet is, dan blijf je daar toch weer vasthangen. En ja, dus in deze wereld, je weet echt nooit wat er gebeurt. Het is nooit wat je denkt. Dus beter om met een soort open visie erin te staan.

Peter: Zo sta ik er ook in ieder geval in. Ik heb verschillende achtergronden. Onder andere een IT-bedrijfje en nog wat andere takken van sport. Op het moment dat je erin stapt,  ik noem mezelf wel eens contextkopper, dus je stapt erin, in een context, en dan moet je verantwoordelijkheid gaan nemen. Waar neem je verantwoordelijkheid voor? Als dit jouw toekomstvisie of perspectief is. Hoe open dan ook. Wat is dan waar jij verantwoordelijkheid voor neemt? Voor jou zelf.

Lode: Ik neem toch verantwoordelijkheid voor… Ja, dat ik wel alles eruit haal wat erin zit. Als ik iets ga doen, dat ik wel 100% elke dag mijn energie erin stop. En dat ik het ook echt leuk vind. Ik wil niet gewoon iets doen, omdat het brood op de la legt. Ik wil gewoon echt iets doen wat mij blij maakt. En misschien verdient het al wat minder. Misschien is het wat moeilijker, maar dat maakt voor mij niet zoveel uit. Ik ben best flexibel.

Peter: En als je nou dit vertaalt, want daar wil je verantwoordelijkheid voor nemen. Dus voor mij is het redelijk helder dat je de wereld ziet als een dynamische omgeving. Dat je met elkaar samenwerkt. Dat is ook de teamsport. Je vindt het leuk om met een team te werken en ook te zeggen van dit is mijn standaard. Ik wil er zoveel mogelijk uithalen. We gaan ervoor. Dat is sales, dat is business, dat is iets in de tech. Wat zijn dan stappen die je zou kunnen nemen om dat te realiseren?

Lode: Ik denk de juiste connecties leggen. Met andere mensen willen samenwerken. Misschien met andere mensen hun bedrijf oprichten. Dus ja, gewoon echt de juiste mensen vinden. Ik denk dat dat sowieso de eerste stap is. Ja, toch meer echt een idee te krijgen van wat wil je nou. Ja, een soort toekomstplan maken. En dan die stappen. En dan bij elke stap eigenlijk kijken van waar ben ik? Zit ik nog op track of ga ik er langs? Moet ik iets aanpassen? Ik denk dat dat belangrijk is. Niet gelijk naar een eigen bedrijf is een hele grote stap. Ik denk dat er eerst kleine stappen daarvoor komen. En dat je gewoon per stap even moet evalueren. Kijken van gaat het goed of moet ik een andere kant op? Ik denk dat dat belangrijk is.

Peter: En nou heb je met Els een traject gaf je al aan en je hebt ook mensen die je zou kunnen spreken of al gesproken hebt. Kan je daar iets over vertellen?

Lode: Ja, Els heeft natuurlijk een heel groot netwerk. Dus die kan eigenlijk voor mij als ik zeg ik doe met zo iemand praten, dan vindt ze wel iemand. Dus dat is heel fijn. Ja, dat zijn allemaal gewoon hele interessante mensen. Ook mensen die toch wel meerdere begaafdheden hebben. Dus ik vind dat heel interessant, die mensen die snappen je eigenlijk gelijk normaal. Ik ben toch een best ingewikkeld mens en heel veel mensen waarbij ik praat die bestrijden dat eigenlijk niet, maar deze mensen die snappen dat, die zijn een beetje hetzelfde. Ja, die stellen ook gewoon hele lastige vragen, die dagen je gewoon elke keer uit. Dus dat vind ik ook wel heel interessant, dat je eigenlijk nooit in je comfortzone zit. Dat is voor Els ook heel belangrijk, zelfs als zij training geeft. Elke training is anders, dus nooit hetzelfde, want ze wil gewoon dat het lichaam zich niet kan aanpassen. En ik denk dat dat ook met gesprekken zo is. Je moet je eigenlijk nooit comfortabel voelen. Omdat het weer een uitdaging krijgt. Een nieuw gesprek. Een nieuwe sector. Iets nieuws waar je nog niet zoveel weet. Ik denk dat dat wel heel leuk is. Dat vind ik wel heel leerzaam.

Peter: Ik denk dat we dat ook delen. Ik hou ervan om in hele verschillende omgevingen mensen te spreken. Mijn idee is altijd: ik heb alles al een keer gedaan, maar nog nooit in deze combinatie. Dus ik kan er altijd wel een draai aan geven. Ik hoor in ieder geval, zoals ik jou beluister, dat je een heel mooi pad hebt afgelegd om op dit punt te komen. Dat je ook bewust keuzes hebt gemaakt om met mensen te spreken en daar een ontwikkeltraject in mee te gaan. Dat is in dit geval Els, maar ook de mensen die je al eerder hebt gesproken of die je nog gaat spreken. Jouw veelbegaafdheid als in: ik kan dit, dit, dit goed, en volgens mij heb je ook nog je vaarbewijs en dat soort dingen om de rondvaartboot te kunnen besturen. Dat soort dingen, dat gaat je ook allemaal makkelijk af, dus dat is mooi. Maar ik hou er ook wel van als je inderdaad uitgedaagd wordt. Is er nog een laatste ding of dingen die je wil vragen of bespreken of neerleggen?

Lode: Wat de toekomst wordt met veelbegaafd? Wat jij denkt wat er de komende jaren mee gaat gebeuren?

Peter: Ik denk een paar dingen. Toen ik als partner begon bij Veelbegaafd heb ik een aantal punten voor mezelf opgeschreven. Kijk, de stichting is omgezet door Els. Dus als founder heeft ze een hele belangrijke stempel en naam, en net wat je zegd een fantastische netwerken daarin. En… en zij heeft ook een drive om veelbegaafdheid onder de aandacht te brengen. Het heeft niet voor niets die naam meer gekregen. En dat was absoluut een van mijn triggers om daarin mee te willen doen. En dat zit hem op een aantal punten. Ik, hoe zou ik het zeggen, de vacaturesites die je af kan gaan, en waar studenten op kijken van wat kan ik later gaan doen en wat kan ik later gaan verdienenD, dat moet anders. Dus een van de trajecten die wij uitstippelen gaat eigenlijk over arbeidsmarkt en arbeidsmarktcommunicatie. En wat wij nu doen is bijvoorbeeld al beginnen bij het voortgezet onderwijs, dus we hebben het over jongeren, van 15 tot en met 24, gaan we in februari een mooie project mee doen. Maar om die lijn van, je bent jong en je wil wat en je moet kiezen, en een hele hoop jongeren die blijven vaststeken op iets, of worden niet herkend of krijgen een bore-out, dat soort elementen, vallen dan uit. Dat is gewoon zonde. Dat zie je in het voortgezet onderwijs, middelbaarheid, hoger onderwijs en in de professionele carrière. En of dat nou gaat over sport of over business of over welke kant dan ook. Dus wat ik graag zie en waar we dus aan werken, is dat veelbegaafdheid, dus iedereen is veelbegaafd, niet iedereen is hoogpresterend daarin, maar je hebt wel elkaar nodig. Dat in de arbeidsmarktcommunicatie het eigenlijk vanzelfsprekend wordt. Dat het niet alleen gaat om het papiertje. Je hebt vak met een x-cijfer afgesloten. Dat het gaat om van, maar wat kan jij nou heel goed? En waar zit jouw drive? Waar zit jouw energie? Hoe doet dat lijf dat? En als ik jou straks achter dat bureau zet, word je daar dan gelukkig van? Of mag dat ook bewegen? Mag er iets anders ontstaan? En heel veel bedrijven denken op dit moment nog niet zo. Allerlei onderzoeken gedaan naar bedrijfstypen. En er is eigenlijk maar één type bedrijf wat het individu daarin centraal stelt. Heel veel bedrijven zijn ingericht op van A naar Z. En daartussenin alle vakjes aankruisen. En dan zijn we er. En hebben we een product geleverd. Heel standaard bij wijze van spreken. En daar heb je wat varianten in. Maar dat individu en die flexibiliteit. Waar jij het ook over had. Dat is eigenlijk een heel klein deel van de bedrijven dat op die manier kijkt. En de onderzoeken die ik heb gedaan onder andere voor economische verkenningen laten zien, dat een type bedrijf, de flexibelen als het ware die het individu centraal stelt, en de behoefte van individuen en dus ook de behoefte van een klant, dat die het in economisch slechte tijden het heel goed doen. Dus we hebben ook voorbeelden van bedrijven, dat als je de persoonlijke kwaliteiten dat op een hele goede manier bij elkaar brengt. Zoals je dat ook doet als een leider van een ijshockey team, dat je veel flexibeler bent en op allerlei situaties kunt inspelen. En het grappige is, driekwart van de bedrijven verlangt dat van de ander. Maar is het zelf niet. Dus veelbegaafdheid gaat erover dat je veel meer de kwaliteiten van mensen kan zien. Dus herkennen. Dus het talent hebben om talent te herkennen. En daarmee ook je bedrijf dynamisch en flexibel te maken. En zoals jij dat zei, dat jij op onverwachte plekken op de wijze van spreken, e een stuk precies zo passed dat hij bij de ander aankomt, die snelheid, die dynamiek, ja, dan ben je als organisatie zo sterk en zo, hoe zou ik dat zeggen, flexibel. En heb je eigenlijk heel veel vaardigheden om de toekomst tegemoet te zien. Want die technologie waar jij het over houdt, dat heeft al een belangrijke rol. En gaat nog een grotere rol spelen in de toekomst. Dus als je daar niet op voorbereid bent, dan ben je de Kodak van de filmrolletjes. Dus bij wijze van spreken is de wereld digitaal geworden, even als voorbeeld. Dus veelbegaafdheid gaat erover dat je de kwaliteiten, waar ben jij goed in? Wanneer ben jij op je best? Dat die ingezet worden en zich kunnen ontwikkelen. Samen met het team, met leiderschap en met mensen op allerlei niveaus. Want je hebt ze allemaal nodig. Dus degene die de receptie doet. Of degene die de administratie doet. Degene die de offertes maakt. Je hebt ze allemaal nodig. Dus op die manier. Dus één is een lang verhaal voor een antwoord. Maar dat gaat dus over het individu. En de mogelijkheid binnen een bedrijf om flexibel te kunnen zijn. En samen met je collega’s een mooi product neer te zetten.

Een andere is de onderwijslijn. Dus onderwijs is een van de sporen, om het maar zo te zeggen, of de wegen of paden, of landschappen, dat vind ik eigenlijk mooier, waarin wij ons bewegen. Veel meer ook de docenten en de decanen en mensen daaromheen. Bewust te maken van wat zie ik nou in jou. Of wat zijn nou omgevingen waarin ik iets naar boven kan halen, wat echt achter dat schooltafeltje, de bank niet zichtbaar is. Dus gewoon manieren om dat naar boven te halen. En een andere tak van sport is veel meer de combinatie maken van bijvoorbeeld topsporters. Mensen uit kunst en cultuur. Mensen uit het bedrijfsleven. Om die bij elkaar te zetten. Om hele complexe problemen op te lossen. Dus ik denk dat ijshockey een heel complex vraagstuk is, of sport. Je moet heel snel kunnen schakelen. Je hebt strategieën, wat je zegt. Op een gegeven moment kom je op een niveau waar je heel volwassen een spel gaat spelen en dan heb je nog steeds die wendbaarheid en die flexibiliteit, et cetera. Maar er zit ook een andere strategie in en je speelt het als team en je wil niet verliezen, wat je zei.

En vervolgens wel winnen. Dat is natuurlijk de andere kant. Dus die combinatie van allerlei kwaliteiten maken dat je als team heel sterk bent. En dan is het nog steeds zo in de businesswereld en in de economie, dat we winnaars en verliezers hebben. Zo gaat het spel. En hoe mooi is het als je het spel kan spelen. Alleen maar om het spel te spelen. Omdat dat zo leuk is. En daar komt wel een resultaat uit. Je gaat altijd voor een resultaat. Maar dat is niet waar je alleen maar op afrekent. En hoe zeg je dat de klem erop zet van je hebt het nu niet goed gedaan. Maar veel meer ziet als van oké we hadden dit als resultaat en nou de volgende stap. Dus voor mezelf toen ik als partner aan veelbegaafd begon. Een beeld bij van ik denk dat dit belangrijk is. En dat betekent ook dat de organisatie veelbegaafd op een aantal punten ook lerend is. En dus zich ontwikkelt op het gebied van hoe profileer je, positioneer je, welke producten en diensten bied je aan. Zonder dat dat helemaal vast ligt. Maar wel alle mogelijkheden biedt om veelbegaafdheid onder aandacht te brengen, te ontwikkelen. En het in je bedrijf toe te passen of organisatie.

Lode: Ja, dat is eigenlijk meer als een soort joker.

Peter: O, dat is interessant. Eigenlijk meer als een soort joker die alles kan.

Lode: Ja, een soort kameleon die zich aanpast aan elke situatie.

Peter: Ja, als je dat beziet vanuit de hele groep, dus de organisatie, dus dat je als kameleon kan aanpassen in een groter geheel, dan denk ik dat je heel dynamisch en wendbaar en flexibel en dus ook toekomstbestendig bent als groep. En als kameleon aanpassen, dat heeft natuurlijk zijn begrenzing. Wij zeggen vaak van, en dat komt ook vanuit Els en haar ervaring met haar zus, van ze kan veel, maar niet alles. En de een die kan dit. Er is een bepaalde reikwijdte. En de andere heeft een enorme reikwijdte. En kun je dat bij elkaar brengen? En dat doen we dan ook letterlijk met bijvoorbeeld een stichting Papageno als het gaat over autisme. Die gaan in een Laren tennissen. Maar die hebben een specifieke aandacht. Een specifieke manier van denken en werken. Hoe mooi is het als je dat kan inzetten en gebruiken. Dus veel begaafdheid, als in iedereen is veel begaafd, maar kan niet alles en sommigen kunnen gewoon heel veel en heel snel en heel flexibel en dynamisch inspelen. En je hebt ze allemaal nodig in deze samenleving.

Lode: Ja. Oké.

Peter: Ja? Ja. Mooi. Ik ga er denk ik een eind aan breien. Ik vond het een heel leuk gesprek. Dankje wel Lode.

Lode: Ja, heel erg bedankt.

[Muziek]

Tagged as:
leren ontwikkelen ontwikkelruimte talent Veelbegaafd