Pod Past Future De introductie

Lees de podcast

Ellen Steijvers: We gaan deze kant op.

Peter van den Heuvel: Gaan we deze kant op? Welkom bij de Pod Past Future waar we leren over het verleden en de toekomst en vandaag lopen Peter van den Heuvel, dat ben ik, en Ellen Steijvers door Amstelveen. Amstelveen, het immer wonderschone Amstelveen. En wij maken deze podcast, je zou het bijna kunnen zeggen als een oefening in hoe maken we podcasts rondom Veelbegaafd, rondom hoe je jezelf positioneert, rondom hoe je content maakt, hè, dus inhoud, en hoe je er iets van kan maken in het leven.

Ellen Steijvers: En, ik denk ook belangrijk, hoe je bewust daarvan bent, zeg maar in hoeverre je bewust bent van welke keuzes je dan te maken hebt.

Peter van den Heuvel: En, we hebben natuurlijk allemaal luisteraars en die horen de wind om ons heen gieren. Het waait hier behoorlijk. We zouden een betere dag uitgekozen kunnen hebben, maar iedere dag is niet het ideaal, dus we doen het met wat er is. En wat jij zegt is bewust leven, wat is dat voor jou?

Ellen Steijvers: Bewust leven is, het leven met regelmatig even stil te staan. Dus ik stel voor dat we even gaan stilstaan.

Peter van den Heuvel: Dat we heel even letterlijk gaan stilstaan. Wat gebeurt er dan, als je letterlijk even gaat stilstaan?

Ellen Steijvers: Ja dan dan kijk je een beetje om je heen en dan zie je even. Dan neem je even de tijd om ook om je heen te kijken. En dat in je op te nemen en ook even het moment van nou soms ook wel van dankbaarheid blijheid, maar ook soms wel dat je dingen ziet waarvan je denkt, zo schrik ik even. Dus op die manier, ja, daar even de tijd voor te nemen.

Peter van den Heuvel: En nou denk ik, aan de andere kant zit een luisteraar of die fietst of die zit In de auto de tijd te doden of misschien heel geïnteresseerd te luisteren naar van ja, hoe gaat dat dan bewust leven? Dus wellicht is die luisteraar op dit moment ook om zich heen te kijken of die zit zo en die denkt van hè, zit ik wel bewust bijvoorbeeld? Ik zie dat al helemaal voor me, dus alle luisteraars thuis of onderweg doe gerust mee. Want dat is ook wel wat bij ons past, gewoon meedoen, improviseren en kijken wat er gebeurt.

Ellen Steijvers: Ja ja, Ik denk dat dat heel ja heel mooi is, Laten we weer gaan bewegen.

Peter van den Heuvel: Dat gaat als vanzelf even over dat improviseren en bewegen. Wij doen dat onder andere in Theater Blij en Vrij. Dat is onze manier van denken en werken als je iets ter discussie wil stellen of iets wil Laten. En wat zijn nou de ervaringen die jij hebt gezien als je op deze manier ja een thema aansnijdt?

Ellen Steijvers: Ja de ervaringen die ik heb ook in het werken, zeg maar in Theater Blij en Vrij, waar we hele creatieve vormen eigenlijk aanspreken vaak en ook dingen anders doen dan anders, is dat er heel veel begrip ontstaat. En onderzoek vooraf gedaan moet worden om goed te kijken, wat is de belevingswereld van iemand? Want je kan nog zo goed kunnen improviseren, het heeft er heel veel mee te maken in hoeverre jij je kan inleven in de ander. In beeld hebben waar die ander tegenaan kan lopen. Wat die ander belangrijk vindt, heel goed aan te sluiten bij eigenlijk de mensen waar het over gaat en die daarmee zitten. Of die een uitdaging tegemoet gaan. Dus op die manier, en dat verbaast me toch, steeds komen er weer nieuwe dingen ook op mijn pad, waardoor je zelf ook weer denkt van hé, maar dit is apart. Hier kunnen we misschien een andere vorm bij bedenken of een ander idee. Of nou goed, ik kan me nog herinneren dat wij op een gegeven moment in het theater mensen hebben laten dansen vanuit leiderschap. Dat mensen helemaal niet verwacht hadden van tevoren dat ze gingen dansen en dat er na die bijeenkomst ook mensen naar me toe kwamen en zeiden, jeetje, ik ben flabbergasted wat het heeft gedaan met mij als leidinggevende om te dansen en het te zien als een dans. Dat is een zo een andere ervaring dan ja, het leidinggevende, zoals ik tot op heden heb gedaan, dus dat vind ik hele mooie dingen om mensen een beetje te verrassen en een andere invalshoek te geven, een andere ervaring.

Peter van den Heuvel: En even voor de luisteraars thuis of onderweg, deze dansscène, die heeft plaatsgevonden bij de Vrije Universiteit in Amsterdam. En Ellen jij bent gepromoveerd op governance en jij had het idee, en het proefschrift is natuurlijk een mooie bundel geworden om te lezen, maar om eigenlijk de hoofdlijnen van de uitkomsten op het toneel te brengen. Dat is de start geweest van het Theater Blij en vrij. En ik herinner mij nog goed dat ik achter het gordijn vandaan kwam en de zaal aansprak met van, nou, dit is het participatieve gedeelte, gaat u maar staan, zoek een partner en dan gaan we de tango dansen. En je snapt wel de verwondering op de gezichten op dat moment. Maar kan je nog eens uitleggen waarom de tango zo goed passend was bij het thema van jouw proefschrift?

Ellen Steijvers: Ja ehm, kijk één van de boodschappen in mijn proefschrift, is om je te realiseren als bestuurder welke plek je hebt en ook wat je positie is, maar ook vooral om je heen te kijken om te kijken wat gebeurt er nu, waar zit de beweging, hoe zit dat en dan zal je die ander moeten gaan bekijken, voelen, aanraken, letterlijk aanraken, maar ook het ritme, het tempo, de tijd, heel goed bewust van moeten zijn. En dat zit in dansen, want bij dansen, heb je een ritme bij dansen heb je dat je de ander voelt letterlijk de armen om je heen of juist niet of de afstand nou er zitten allemaal elementen in die daar in te gebruiken zijn zeg maar en waar je de ervaring mee deelt.

Peter van den Heuvel: En wat ik heel interessant vond, is dat ik heb ooit een jaar dansles gehad waar de tango een klein stukje basis in was, maar jij hebt in de tango die wij gedanst hebben ook wel de leiding genomen omdat ik ja nou ja de leiding genomen, ik ben door de hele zaal heen geslingerd, zou ik haast zeggen, maar wat ik daar wel in heb ervaren is dat het ook best moeilijk is om je over te geven. Omdat je toch of controle wil hebben of je niet helemaal wil overgeven aan een ander of omdat je denkt van ja ik wil nu gewoon recht vooruit, dus helemaal niks zwaaien of ronddraaien. Dus dat was voor mij een hele mooie ervaring als het gaat over leidinggeven, leiding nemen, leiding overdragen en meebewegen en volgens mij is dat ook een belangrijk thema in jouw proefschrift. En dus ook nou denk ik een mooie vorm geweest om dat thema te benadrukken. Ik word hier nu ook geleid, dus wij gaan nu even oversteken hier op het zebrapad in Amstelveen.

Ellen Steijvers: En wat ik wat ik ook, ja, ik vind het wel mooi hoe dit gesprek op zich beweegt eigenlijk, hè, de richting van als we kijken waar we begonnen bij hoe ja hoe ga je nadenken over content, over positionering en dat soort dingen en al pratende komen we heel veel achter dingen, dus ik vind het ook wel mooi dat de vorm van een gesprek voeren, hoe wij dat nu doen, ja, zeg maar ook heel veel beeld geeft denk ik bij de luisteraars, maar ook weer bij mezelf, hoe jij dit dus hebt ervaren, hoe jij dat doet, waardoor je weer andere verhalen gaat krijgen. En dat vind ik wel een een mooie eigenlijk, want we ik weet nog, we hadden het net hiervoor van, ja, hoe ga je je positioneren en hoe gaat dat? En toen zeiden we allebei tegen elkaar van ja heel leuk op LinkedIn vertellen wat je doet, maar daar houden we eigenlijk niet zoveel van, maar inmiddels hebben we wel heel veel verteld over wat we gedaan hebben, maar op een hele andere manier.

Peter van den Heuvel: Ja ja.

Ellen Steijvers: Dus ja, ik vind dat wel heel erg veel meer, passend ook, omdat je dan veel meer context, ook krijgt als luisteraar en dat je hoort waarom we dat doen en wat erachter zit en hoe we dat ervaren. Ik denk dat dat heel waardevol is om je ook bewust van te zijn als je zaken wil vertellen of overbrengen bij mensen.

Peter van den Heuvel: Ik zou ook alle luisteraars willen oproepen of in ieder geval erover na te laten denken om mee te doen, mee te praten, misschien zelfs wel mee te dansen of mee te spelen. En daar gaat The stage van de Stichting Veelbegaafd ook over. We gaan het gesprek ook nog voeren met Els van Noorduijn. Zij is oud-Olympisch kogelstootster, Ik heb heel lang bij haar langs de kant mogen staan, omdat een aantal van mijn schaatspupillen bij haar in een soort van onderzoekstraject hebben meegedaan. Ze had voor mij een hele waardevolle visie op sport en met name de visie van ik leer jou bewegen en als je goed kan bewegen, kan je ook wel goed schaatsen of wielrennen of springen, of wat dan ook maar de bedoeling is. Dus ik heb daar veel aan gehad en ik heb haar later ook geïntroduceerd bij mijn werkgever, een grote telecomorganisatie, en zij heeft daar wat mij betreft het snelste cultuurverandertraject gedaan die ik ooit heb meegemaakt, en ze ja …

Ellen Steijvers: Nu, nu trigger jij mij, want jij zegt de snelste cultuurverandering. En ja, je weet dat ik altijd daarin geïnteresseerd klopt, maar daar ben ik heel benieuwd hoe wat zij heeft gedaan. Wat doe je dan?

Peter van den Heuvel: Nou, zij heeft wat jij eerder al zei, als je je wil inleveren, moet je natuurlijk eerst het gesprek aangaan, dus zij heeft onder andere met mijn leidinggevende het gesprek aangaan en een spel vormgegeven. Dus ik herinner mij dat wij in een grote zaal waar alle tafels en stoelen langs de kant zijn gezet met hoepels, pilonnen en ballen en dat soort zaken een spel hebben gespeeld. En zij heeft het zo ontworpen dat eigenlijk het probleem de kern van het probleem heel helder naar boven kwam. Dus wij hebben ons uit de naad gerend en weinig gepresteerd totdat we wat aanwijzingen kregen van ja, maar als je dat nou eens zo doet of wat? Wat, wat is er hier nu wel nodig om te kunnen scoren met elkaar en daardoor veranderde de snelheid, de toon, de inhoud, de afstemming en werd er ook veel meer gekeken naar waar staat een ieder. Hoe beweegt iemand, heeft iemand jou gezien, gehoord en eigenlijk wat daardoor ontstond, was een heel wezenlijk inzicht in hoe we de dingen ook in het dagelijkse werk deden en de volgende ochtend was direct merkbaar dat het niet meer deze afdeling versus de andere afdeling was, maar veel meer dat deze afdeling samen met de andere afdeling de klus moet klaren. En dat we elkaar daarvoor nodig hebben, dat je elkaar ziet en dat zijn hele voor de hand liggende dingen, maar je ziet het niet als je het erover hebt, dus het ervaren, het spelenderwijs ervaren wat iets naar boven haalt van ons gedrag en hoe wij denken en doen. Ja, dat was heel waardevol en dan is het dus een interne oplossing. Daar bedoel ik mee, je voelt het, je weet het In de vezels, in de haarvaten van je van je van je lijf en je hele wezen waardoor je het er ook ja niet nog eens expliciet erover hoeft te hebben. Hebben we wel gedaan, maar het was zo overduidelijk. Door dat spel kwam dat naar boven.

Ellen Steijvers: Ja en hoor ik jou nu ook zeggen, Peter, we hadden allemaal op dat moment bewustzijn van wat we deden werkt niet meer. Ja, is, is dat eigenlijk wat er dan ook gebeurt? Zeg maar het erkennen dat het niet meer werkt of niet werkt op dat moment. Klopt. En dat wordt ook gezamenlijk ervaren. Ja, ja, dat herken ik wel. Dat herken ik wel. Ja, mooi.

Peter van den Heuvel: Nou is cultuur natuurlijk één van jouw dingen vanuit jouw achtergrond, hè, als, mag ik je antropoloog noemen cultuurdeskundige, governancedeskundige? Als ik governance zeg, dan heeft niet Iedereen daar direct een beeld bij. Wat is het beeld wat je daarbij zou kunnen hebben?

Ellen Steijvers: Ja governance is een begrip wat iedereen tegenwoordig in de mond neemt, dus ik snap die onduidelijkheid wel. Van oorsprong is governance besturen dus behoorlijk ondernemingsbestuur, dus hoe bestuur je dat? Want dat is niet alleen maar het bestuur in mijn optiek. Dat is een breder begrip waarin je dus ook kijkt van hé, maar hoe? Hoe werkt het dan? Hebben we de goede mechanismes, hebben we de goede tools, hebben we de goede dingen hebben we dat goed ontworpen, hebben we dat goed bedacht met zijn allen? Of werpt het alleen maar belemmeringen om te doen wat wij aan het doen zijn. Dus het is voor mij niet alleen een structuur iets, maar het is met name ook een cultuur iets van hé, zijn we zijn we het over eens dat we dit aan het doen zijn. En hoe richten we het dan zo efficiënt en effectief mogelijk in dat het allemaal waarde heeft voor ons allemaal, zeg maar, en daar gaat het in mijn optiek over. Dus het is een combinatie met governance en cultuur. Vandaar ook dat ik bewust heb gekozen om die drie, cultuur ,gedrag en governance, bij elkaar te nemen.

Peter van den Heuvel: Mooi en als luisteraars daar dan nog weer vragen over hebben. We gaan ook blogs produceren op de website PodPastFuture.com en daar kun je natuurlijk ook weer over meedenken, meepraten etc. Ja nou zijn we allebei ook in een project verzeild geraakt naar aanleiding van de bijeenkomst Democratie in Actie, kan je daar iets over vertellen?
Ellen Steijvers
Ja ja, het project Democratie en Actie is een project dat eigenlijk is ontstaan tijdens een congres met een aantal raadsleden en die raadsleden die, ik weet nog precies dat we in Utrecht, we zaten buiten op een bank,

Peter van den Heuvel: In het zonnetje.
Ellen Steijvers: In het zonnetje, het was heerlijk weer. En allerlei raadsleden vertelden dat ze toch wel heel erg lastig vonden en ook wel tegenaan liepen van, hoe geven we die democratie de goede inhoud en hoe luisteren we naar onze burgers, maar ook welke vormen hebben we daarin, hoe doen we het nou goed? En ik weet nog te herinneren dat wij daar buiten zaten. En dat jij een aantal vragen stelde tijdens die bijeenkomst en de mensen wel dachten van hé, dit zit op een andere lijn en die is wel heel interessant. En als ik me goed herinner, stelde jij ook vragen van ja, wanneer het probleem is opgelost, hoe ziet het er dan uit? En ik zag dat sommige mensen daar gingen de ogen van open en die hadden zoiets van, oh, wacht even, dat brengt me op andere ideeën en zo is het eigenlijk ooit gestart. En zelf bij mij persoonlijk zat er een nieuwsgierigheid van nou, hoe? Hoe kunnen we burgerparticipatie, maar ook de democratie zoals die nu vorm krijgt, hoe kunnen we dat dichtbij maken? Hoe kunnen we die die rollen van volksvertegenwoordiging, en al die initiatieven op burgerparticipatie, hoe kunnen we die wat smoother maken en wat dichter naar elkaar toe bewegen. Dus ja, daar is het ooit begonnen en we hebben vervolgens natuurlijk een aantal mensen van dichtbij en ook gemeenteraadsleden, maar ook hele gemeenteraden van dichtbij sessies mee gedaan. Dus ja, misschien is het dan wel leuk om daar iets over te vertellen, maar ik denk dat jij dat zelf eigenlijk nog beter kan dus.

Peter van den Heuvel: Ja de vraag, wat als dit probleem zou zijn opgelost, hè, wat hebben we dan of wat ervaren we dan, of hoe ziet dat eruit? Dat komt vanuit mijn ontwerpachtergrond. Ik heb een technisch ontwerpachtergrond. Ik ben me daarna gaan specialiseren in de organisatieonderzoek. Het is veel meer de organisatieontwerpkant en daarna veel meer vanuit design, een veel breder perspectief, dat aangevlogen. En dus daar kwam die vraag vandaan en toen wij merkten dat er wel behoefte was aan een clubje, toen hebben we gezegd, nou, weet je wat? Dan beginnen we een clubje en ik weet nog dat we in Arnhem toen een startgesprek hebben gehad met een aantal raadsleden en burgers zoals wij om het maar zo te zeggen en dat we vervolgens gezegd hebben, van ja, als we dit echt willen vervolgen, dan moeten we dit echt aanpakken en moeten we een plan voor maken. En vervolgens heb ik een sessie geleid. Dat ging over in the box denken en in de box denk is een manier om heel snel tot inzichten te komen. Van ja, waar willen we nou heen met elkaar? Wat bedoelen we dan? Hoe ziet dat eruit en hoe kan je dat in een plan gieten? Dus dat hebben we uitgevoerd. De Nederlandse Vereniging voor Raadsleden heeft dat uiteindelijk geadopteerd en dat is een project geworden en dat heet Raad in Beweging. En wat wij dan doen is onder andere hè, we hebben met de griffier gesproken van een van de gemeenten, vervolgens is het idee ingebracht om met fractievoorzitters te gaan praten, waarbij jij voornamelijk de vragen hebt gesteld van ja, hoe zit dat nou, hoe is dat gegaan? Waarom? Dus gewoon ophalen, wat er is. En vervolgens heb ik dan gekeken vanuit mijn ontwerpblik met een voorstel van ja als dat zou zijn opgelost, wat hebben we dan? En zou dit dan een goede oplossing zijn? En het aardige is dat je dan niet zozeer dé oplossing naar boven haalt, maar wel als je dit dit en dit bij elkaar doet, dan krijg je een goede oplossing.

Ellen Steijvers: Ja, ik vond het wel prachtig hoeveel we in dat onderzoek ook hebben opgehaald qua informatie, maar ook qua criteria waar iets aan moet voldoen als je het weer gaat ontwerpen, of je gaat het veranderen. En dat die inzichten van hé, hoe ziet dat er dan uit en hoe? Hoe werkt het dan wel, hè? Ik kan me herinneren dat wij ook het advies hebben gegeven, bijvoorbeeld om een stopknop bij de gemeenteraad te gaan invoeren, op het moment dat dat je het gevoel hebt van hé dit is allemaal niet duidelijk, ik heb hier toch nog vragen over. Maar ook van het is zo urgent of krijg je toch signalen binnen wanneer het niet goed gaat, om dan ook even echt stil te staan en even de mogelijkheid hebben dus ook op terug te komen. Dus ja ik, ik vond dat heel erg inspirerend, maar heb het later ook terug gehoord dat mensen het ook echt zijn gaan doen en ook echt die stopknop zijn gaan gebruiken wat heel veel oplevert. Want op dat moment wanneer je dingen stopt en dan beginnen we eigenlijk waar we ook ooit mee begonnen, van even stilstaan is heel lucratief om ook je te realiseren van hé, ben ik wel met de goede dingen bezig of heeft het iets anders nodig?

Peter van den Heuvel
Ja, ja, ik vond het heel waardevol dat we twee Raadsavonden hebben mogen beleggen waarin we in de laatste raadsavond een casus hebben besproken. En wat ik heb waargenomen is dat in het begin van de gesprekken die we hebben gevoerd, de politieke kleur en voorkeur de boventoon voerde en dat je steeds meer begrip zag ontwikkelen voor de verschillende invalshoeken, standpunten en met name vanuit het perspectief van de burger. Dus veel beter begrijpen van ja als je dit als oplossing kiest, dan zou het maar zo kunnen zijn dat je die en die buitensluit of hè. Dus heel een praktisch voorbeeld was, een supermarkt die gepland was op een vrijkomend stuk land, daar is heel veel in geïnvesteerd in onderzoek en om dat allemaal mogelijk te maken. En uiteindelijk is dat met één stem tegen niet doorgegaan. Dan ben je dus echt heel veel geld verder en dan heeft het niet gewerkt. Waarom? Omdat de uiteindelijke situatie onveilig zou zijn bijvoorbeeld hè voor blinden of spelende kinderen of dat soort zaken dus. Bepaalde burgers of bepaalde groepen of bepaalde invalshoeken die raken onderbelicht op een gegeven moment.

Ellen Steijvers: Ja, ja.  Ja en ik ga weer even terug naar ons onderwerp, zoals wij deze podcast zijn begonnen. Waar ik ook wel nieuwsgierig naar ben, maar gewoon mijn nieuwsgierigheid in zitten van hé, we gaan nou die podcast starten en ja hoe, hoe gaan wij dat neerzetten, zeg maar hè? Ik heb daar helemaal geen beeld bij, want ik vind het gewoon heel leuk om te ervaren hoe dit is om dit te podcasten en tot nu toe vind ik het heel leuk, omdat ik gewoon een leuk gesprek met jou, heb Peter, eerlijk gezegd, maar wat dit betekent of hoe dit vorm krijgt, of hoe we dit zeg maar verder kunnen brengen. Ook de ervaringen en de dingen die wij hebben, maar ook van luisteraars of andere mensen die willen bijdragen, zeg maar. Ik ben daar heel benieuwd naar, dus ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar ja wat hoe jij daarin staat, of hoe jij daar misschien al wel over na hebt gedacht.

Peter van den Heuvel: Ik heb er wel over nagedacht, maar ik ben er ook heel erg benieuwd naar. En dat komt ook wel omdat ik vanuit twee kanten redeneer. De een is laten we een doel stellen, iets plannen en dan gaan we het doen. En de andere kant is de meer de ontstaanskant, hè? De wereld die ontstaat omdat je toevallig met die aan de praat raakt of tegenkomt en dat zou ook zomaar iemand kunnen zijn op straat. En, dat hebben we onlangs ook gemerkt bij de Staatscommissie rechtsstaat waar we beiden waren. We hebben verschillende groepsbijeenkomsten bijgewoond, onder andere over het bestuur en de uitvoering, maar ook over de rechtsstatelijke cultuur. En daar hebben we allerlei mensen gesproken met interessante verhalen die iets naar boven brengen waar je het over zou kunnen hebben en waar je mogelijk als je daar met elkaar goed over nadenkt of op een andere manier over nadenkt of op een meer menselijke manier of welke ingang je ook maar kiest, als je daar over nadenkt, dat je dan tot goede oplossingen komt of tot een betere wereld of tot nou ja, inzichten die wezenlijk bijdragen aan verandering en vernieuwing. Dus ja, dat is deels …

Ellen Steijvers: Dus eigenlijk zeg jij daarmee van je laat het gebeuren En ja zo, dat is ook een beetje, dat moet ik zeggen, dat is ook een beetje de mindset die, ik vaak heb hè dat ik denk ik vind het leuk om te doen, dus ik ga d’r in zeg maar en ik doe het gewoon en dan zie ik wat er gebeurt en doe het en dan kom ik wel weer mensen tegen op het pad en die duwen mij naar een bepaalde richting, of die zeggen iets waardoor ik denk, hé, dat wil ik ook nog weten Dus eigenlijk, zeg je ja content, hoe ziet jouw positionering eruit? Dat heeft dan, het heeft ook iets dat we denken dat het maakbaar is, maar dat is het eigenlijk helemaal niet. En dat stelt me toch wel een beetje gerust, eerlijk gezegd. Dat ik niet achterblijft bij van oh, je moet al die content en al die positionering en je moet daarover nadenken, want dat is ook niet iets wat ik heel erg bewust doe, zeg maar. Dus vandaar.

Peter van den Heuvel: Als ik bekijk wat wij gedaan hebben, wat uit de toeval of op welke andere manier dan ook is ontstaan, denk ik dat dat een mooi voorbeeld is, dus we doen het. Wij zijn nu ook in beweging hè, dat is ook prettig en daarmee heb je rekening te houden met van alles het weer voorbijrijdende brommers, motoren, auto’s et cetera. Dus je leert gaandeweg inspelen op allerlei omstandigheden en zo ben ik er ook al achter gekomen dat technisch er allerlei dingen geregeld moeten zijn dat soms een geheugenkaartje corrupt raakt. Nou ja, dan kan je opnieuw beginnen, dus dan moet je allerlei andere maatregelen treffen, maar je leert al doende en door een plan te hebben kun je daar wel vorm aan geven, kun je wel richting geven en een aantal zaken voorkomen. En dat betekent ja leren, vernieuwen, luisteren naar wat er om ons heen gebeurt en dat ervaren en het lopen. Dat bevalt mij dus wat mij betreft doen we dat vaker, maar ik zie ook wel voor me dat we in een studiosetting zitten of in een kantooromgeving waar je als groep bijvoorbeeld nadenkt over bepaalde vraagstukken.

Ellen Steijvers: Ja, ja, dat, ik vind het bewegen heel, heel lekker, zeg maar, dus dat spreekt mij heel erg aan. Ik merk ook dan, deels kijken wij elkaar natuurlijk steeds aan en dan over lachen of kijken heel serieus wat ergens in de materie zitten, maar die interactie is gewoon heel fijn en ik vind het ook wel lekker om af en toe een beetje af te dwalen ja, ik bedoel, dat heb je ook met een podcast. Ik denk niet dat iedereen alles onthoudt wat wij zeggen, maar sommige delen weer wel, en dan weer even niet.

Peter van den Heuvel: Al degene die het tot hier hebben volgehouden, dank en waardering voor het volharden. Maar ik denk ook dat het voor ons ook leren zal zijn. Wie vindt het interessant? Hoe maak je het interessant? Ons idee is om het echt een veelheid aan onderwerpen te bespreken. En of dat nou de rechtsstaat of democratie is of leven of mindset of organiseren ondernemen, noem het maar. Wij komen dagelijks zo vaak interessante gesprekken tegen. We hebben al zo vaak gezegd, hadden we dit maar opgenomen en dat hebben we dan niet gedaan, dus dat gaan we bij deze wel doen en ik denk dat we daarmee ook onze luisteraars iets moois weten te bieden en dat we ook ja gaan ontwikkelen. Dus ik ben ook benieuwd.

Ellen Steijvers: Ik ben ook heel erg benieuwd naar de reactie van de luisteraars dus ik hoop dat ze reactie gaan geven op onze website. En ook ons persoonlijk aanspreken wat ze goed vinden, maar ook waar ze denken waar we nog kunnen verbeteren, want dat is altijd mooi om terug te horen.

Peter van den Heuvel: Zeker, dat lijkt me ook een heel mooi moment om af te sluiten. Dan gaan wij nog even lekker genieten van het laatste stukje. Alle luisteraars wil ik danken tot zover totdat je hier bent gekomen. Kijk op www.podpastfuture.com voor meer en wellicht hebben wij het volgende gesprek met een van onze luisteraars.

Ellen Steijvers
Tot ziens.

Tagged as:
democratie governance leven Pod Past Future podcast rechtsstaat

About the author call_made

Peter van den Heuvel

Als maker heb ik uiteenlopende en vaak mooie gesprekken waarvan ik later denk 'hadden we deze maar opgenomen'. Ik ben nieuwsgierig naar hoe dingen werken, of niet. Hoe het zou kunnen of moeten werken. Of het nu gaat over ondernemen, de rechtsstaat, de democratie, technologie, kunst en cultuur, de politiek en de samenleving, er is altijd iets in te ontdekken als we luisteren naar wat mensen te zeggen hebben.

More posts